Klasyka francuskiego deseru oznacza inaczej ciasto z tysiąca płatków. To oczywiście bardzo wyrafinowana przenośnia, ponieważ samo ciasto nie ma aż tylu warstw. Pierwsze przepisy na millefeuille pojawiły się w książkach kucharskich w pierwszej połowie XVII wieku. O palmę pierwszeństwa co do autorstwa deseru walczą zarówno Francuzi jak i Włosi, a dokładnie Neapolitańczycy. W pierwotnej wersji składa się z 3 warstw ciasta francuskiego przełożonych kremem, bitą śmietaną lub owocami i polane lukrem bądź czekoladą, przez co na wierzchu tworzy się charakterystyczny wzorek.
Deser nie ma tylko jednej receptury. Wraz z rozwojem cukiernictwa w różnych krajach pojawiły się regionalne wariacje na temat ciastka. W Polsce to kremówka, w Szwajcarii cremeschnitte, Kanadzie gâteaux Napoléon, Skandynawii Napoleonbakelse a w Hiszpanii milhojas.
EM